TEMAT OGÓLNY WASURETA MIRAI - (ワスーレッター・ミライ)WARIANT A
Nurt ten wywodzi się wprost z niemieckiej szkoły z Kashtami, a nurt Shinjidai jest jego odłamem wynikłym ze sporu wewnętrznego i rozłamu roku 1877. Ruch Mirai opowiada się za zachowaniem przewodniej roli tradycji samurajskiej wśród watażków z jednoczesnym budowaniem wspólnoty poprzez stymulację rozwoju oraz postępujące reformy gospodarcze na wzór europejski, a także cesarski japoński.
Watażkowie powołali więc w 1884 roku swój pierwszy parlament, złożony wzorem nowoczesnym z dwóch izb: Shomin, a więc izbę niższą oraz Bushinkai – izbę samurajską. Bushinkai mógł zablokować wszelkie reformy Shomin, a izba niższa w takim przypadku nie mogła przegłosować izby wyższej. Na czele państwa – a także rządu – stał Shusho, a więc wzorem niemieckim odpowiednik kanclerza, a nie prezydenta bądź premiera jak w Japonii cesarskiej. Shusho posiada jednakże znacznie węższe prerogatywy, a jego kadencja trwa jedynie półtora roku!
Sama reforma powołania parlamentu nazywa się Kokan – a więc wymiana. Nazwa bierze się z tego, iż powstał problem co do prywatnych armii watażków i ich ziemi. Wobec tego porozumieniem zawiązującym ruch Mirai watażkowie ci przekazali część swoich ziem na rzecz mniej lub bardziej formalnie proklamowanym tym aktem państwa. Ziemie te są nie tyle co własnością skarbu państwa, co bardziej ziemiami do wyłącznego użytku aktualnego Shusho po zatwierdzeniu jego działań przez parlament. Przypomina to więc bardziej brytyjski koncept King’s Own lub Royal Household, aniżeli nowoczesną koncepcję ziem państwowych. Ilość i jakość „wkładu” dokonywanego w ramach wyborów stała się bowiem istotną marchewką wyborczą, zwłaszcza że możliwe jest wydzierżawienie ziemi pod warunkiem, iż… pozostanie się członkiem rządu.
Jak można się domyślić, jest to system bardziej oligarchiczny niż demokratyczny, rząd składa się zwykle z samych przedstawicieli watażków, czyli w luźnym ujęciu rodowodu samurajskiego, a izba wyższa korzysta ze znacznie poważniejszej dominacji. Wywołuje to więc pewne zaniepokojenie ludności ze sfer niższych, zwłaszcza w porównaniu do bardziej populistycznego ruchu Shinjidai. Jednocześnie jednak wpływ demokratyczny na politykę niewątpliwie istnieje – jeśli bowiem robotnicy czy rolnicy będą strajkować, to będą nieustannie proponować izbie wyższej rząd dla nich nieakceptowalny. Nad całością tego systemu czuwa Kenpo – a więc uchwalona w 1891 roku konstytucja Mirai.
Niestety, jakkolwiek system trzyma się względnie stabilnie, zwłaszcza że jego standard uzależnia współpracę ze strony Zachodu, tak wewnątrz pozostaje w zupełnym nieładzie. Ciągłe machlojki, korupcja, podkopywanie pozycji czy wprost zdrady polityczne to norma w świecie tutejszych samurajów. Po prostu watażkowie nadal czynią to, co czynili setki lat ich przodkowie, lecz w sposób bardziej ucywilizowany, by zachować wsparcie z zewnątrz.
Na polu gospodarczym Mirai działają w warunkach mechaniki wolnorynkowej, jednakże ze sporą dozą hiperkapitalizmu. Nie jest to trudne zważywszy na fakt, iż obrót zdominowany jest przez najmajętniejszych z watażków, zaś reszta pracowników ma bardzo utrudniony start konkurencyjny, choć normą jest wzajemne podkradanie sobie siły roboczej, zwłaszcza specjalistów. System ten więc jedynie teoretycznie spłodził klasę średnią. W rezultacie w 1911 roku uruchomiono system Fukushi, ponownie luźno modelowany na wzór niemiecki. Jest to zestaw uniwersalnych świadczeń społecznych wpisanych do Kenpo, których break rozliczenia w roku budżetowym przez każdego z watażków prowadzi do unieważnienia jego mandatu w izbie. Naturalnie zrodziło to serię sporów, a watażkowie nieraz uprawiają księgowość kreatywną. Z drugiej strony w takiej sytuacji taki samurai szybko przestaje być konkurencyjny…
Nie każdemu jednakże system Fukushi wystarczył, czy bardziej rzec można – powołany został po prostu zbyt późno. Niektórzy mieli dość swoistego systemu chaebol i wzięli sprawę we własne ręce. Tak też powstała w 1919 roku po tzw. Drugiej Wojnie Centralnej WHBS – Wasureta Hitobino Sobieto, czy też Ludowy Sowiet Wasureta.
Najistotniejszym spośród polityków – bo już raczej nie watażków – pozostaje Osada Masaru, wpływowy baron, a także posiadacz jednej z kopalni złota. Nie bez powodu nazywa się go zresztą Złotym Księciem. Inni wpływowi działacze ruchu Mirai to Tone Kazuhiro (potentat rolniczy i inwestor w jego mechanizację) oraz Matsunaga Yoshinori – stary weteran jeszcze Ofensywy Stu Kompanii i twórca nowoczesnego, zunifikowanego wojska Mirai, cieszącego się jednocześnie jego posłuchem. Choć Matsunaga ma 81 lat, jako idealista ruchu od dekad wtłacza w siły zbrojne zasady poszanowania Kenpo. Co jednak, jeżeli zostanie ograny w grze politycznej?
Ruch Mirai opowiedział się też względnie wprost przeciwko wpływom katolickim, a przynajmniej na polu politycznym. To wokół tego ruchu w ogóle zbudowano koncept Ofensywy Stu Kompanii. Sama ofensywa, nawet wśród lokalnych mieszkańców i myślicieli, zebrała oceny mieszane. Tzw. Miraistom zarzucono, że – w nawiązaniu katolickim – dostrzegli belkę w oku innych ludzi, głównie bojowników Shinjidai, lecz nie ujrzeli jej w oku własnym – chodzi pierwszorzędnie o wpływy misji Karlingowców. Także jednak wśród samych Mirai nie brakuje chrześcijan – pytanie o mniej lub bardziej wyznaniowy charakter państwa pozostaje jednakże otwarte.
Północ tradycyjnie uchodziła za najbiedniejszy z regionów Wasureta. Pojęcie północy jest też względne o tyle, że przez większość czasu „północni” byli zlokalizowani zdecydowanie bardziej na południe, zaś umowna granica między terenami watażków z południowej strony była twierdza Aoiiro. Co nawet ważniejsze, granicą północną była ściana puszczy Zujadonfotil. Do XVIII wieku Wasureta byli też o tyle mało liczni na tych terenach, że ich obecność nie przełamywała handlu rzecznego prowadzonego przez Obasów w stronę rzeki Amal.
Rzecz zmieniała się w dwóch momentach. Po pierwsze, postępująca kolonizacja, rozwój broni oraz budowa twierdzy Aoiiro rozszerzyły kontrolę Wasureta nad rozwidleniem rzek Veratik, Amal i Yedoro. Silna baza wypadowa pozwalała rajdować karawany, a wkrótce Obasi zostali zmuszeni do płacenia „haraczu za ochronę” w toku podróży do Karthago drogą lądową.
Najważniejsza jednak zmiana była wynikiem kampanii leśnej Oame Mau z 1865 roku. W toku trwającego kilka miesięcy konfliktu Obasi utracili rzeczywistą kontrolę nad około jedną trzecią puszczy. Jakkolwiek konflikt ten nie przyniósł wielkich, rozstrzygających bitew, tak puszcza znacząco ucierpiała, była bowiem miejscami podpalana przez Wasureta. Co więcej, względnie jednoznaczna obrona Obasów doprowadziła do licznych agresji wobec lokalnej obaskiej ludności (często wcześniej handlującej z południowymi sąsiadami regularnie!), a w rezultacie exodus nawet i pięćdziesięciu tysięcy ludzi z tych ziem. Exodus ten w Kinsmudzie znany jest jako Xilon. Poza puszczą Wasureta uzyskali też kontrolę nad większością dorzecza jednej z dwóch świętych rzek Obasów, czyli Veratik, włącznie z rozlewiskiem Yomyaku (lub Diri po kartagińsku), a więc jeziorem pośród wzgórz Bald.
Jednocześnie wraz ze zdobyciem puszczy od tego samego roku ruszyła jej przemysłowa wycinka. Ta stanowi podstawowe źródło dochodu Wasureta północnych obok handlu rzecznego i ceł związanych z tym handlem, a także wydobyciem wapna i żwiru z kopalń pośród Bald. Wycinka drzew świętej puszczy także stanowi dość istotną kość niezgody z Kinsmudem.
Na wyciągnięcie ręki dla Wasureta północnych leżą jednakże poważne złoża miedzi pośród sawanny Toge-Sabaku, tradycyjnie wcześniej leżące blisko włości kościelnych Wasureta Zachodnich. Do ostatnich poważnych walk w tym regionie doszło w latach 1922-23 pomiędzy obydwoma Wasureta, jednakże ograniczona ofensywa północnych nie zakończyła się sukcesem.
Największym miastem tego regionu jest Aoiiumi, wzniesionie w czasie ekspansji Wasureta w połowie XVIII wieku jako strażnica graniczna przy rozlewisku Yomyaku. Na ziemiach północy leży także Hazukashigariya – miasto, w którym narodził się Oame Mau i obsesyjne wręcz miejsce pielgrzymek działaczy Shinjidai.
Pielgrzymki polityczne to jedno – ale na tym pielgrzymki się kończą. Północ tradycyjne jest najmniej religijna, a wpływy wszelkich kościołów są tu najsłabsze. Katolicyzm prawie tu nie występuje (dzięki czemu koegzystencja obok Obasów zapewne w ogóle mogła zaistnieć), a względnie słaby buddyzm nieraz ustępuje pola protojapońskiemu szamanizmowi wymieszanemu z obaską religią Rel – bądź też samej Rel, na którą przeszły na północy całe wioski Wasureta.
Ustrój: Dwuizbowy parlament z izbą niższą (Shomin) oraz wyższą (Bushinkai). Do izby wyższej przynależeć może tylko samuraj, co budzi pewne wątpliwości interpretacyjne. Najwyższym aktem jest Kenpo, a więc konstytucja. Głową państwa jest Shusho, a więc kanclerz, którego jednak prerogatywy są bardziej zbliżone do prezydenckich, bo niebezpiecznie jest zbytnio zdenerwować parlament, który patrzy się na ręce Shusho dość dokładnie.
Shusho wybierany jest jedynie na okres półtorej roku. Wybiera go izba niższa, lecz każda uchwała bądź ustawa izby niższej może być zawetowana przez izbę wyższą. Shusho powinien negocjować swoje działania z parlamentem, by uniknąć nieporozumień. Funkcja Shusho jest pełniona przez Osadę Masaru (frakcja progórnicza lub prousługowa).
Populacja: ok. 95 tysięcy osób, plus ok. 1100 osób rocznie. Bazowa duma narodowa: 0,5 Bazowa popularność przywódcy: 0,7 Budżet militarny: 3,9 – 4,5 miliardów Szczególna cecha terenowa (zwiększa prawdopodobieństwo na jej wylosowanie): Szybka Głowa; Początkowy dochód miesięczny: 62 mln SEP: ogólny 40 mln, SEP przemysłowy 22 mln, przedsiębiorstwa państwowe 0 mln Poziomy socjalu (minimalny-wystarczający-maksymalny): 6%-15%-19% Demografia: Ok. 78% Wasureta, ok. 25% mało zmieszanej ludności obaskiej, ok. 2% pozostałych; Religia panująca: Buddyści ok. 50%, japońskie wierzenia pierwotne (Shinto) ok. 25%, wyznawcy Rel ok. 20% (przy czym rozkład jest równy wśród etnicznych Wasureta jak i stricte Obasów), katolicy ok. 10%, niewierzący oraz śladowe ilości protestantów ok. 5%; Wśród Wasureta ciężko mówić jednoznacznie o religiach panujących w klasycznym ujęciu, gdyż duchowość ich społeczeństwa jest względnie drugorzędna. Dane podawane są w sposób uproszczony. Język: W każdym przypadku Wasureta-gen jest absolutnie dominujący. Na Zachodzie większa znajomość łaciny i włoskiego, a Wschodzie niemieckiego oraz greki, zaś na Północy obaskiego klasycznego;
Bazowi partnerzy handlowi:
Niemcy (przed III Rzeszą lub gdy nią nie są) – partner silny;
USA – partner średni;
Japonia – partner średni;
Szwajcaria – partner średni;
Węgry – partner średni;
Chiny – partner słaby;
PKB na osobę: Bardzo wysoka różnica między bogatymi a biednymi, względnie wysokie PKB na u tzw. samurajów i rodzin handlowych, słabe położenie chłopów, nieco lepsze górników; Sugerowana gazeta główna: Nikkan-Shi („Gazeta Codzienna”), Sugerowana stacja radiowa: Musen Minshu („Radio Demokratyczne”) Sugerowana stacja telewizyjna (jeśli dotyczy): - Sugerowana nazwa sił zbrojnych: Gundan (Armia), Rikugun (Lotnictwo Armii), Kantai (Flota) Zdolność transportowa: średnia (3 kompanie korpusu ekspedycyjnego na lądzie, a 2 kompanie na morzu chyba, że GM zadecyduje inaczej);
Przynależność traktatowa (Wiatry Czasu):
Liga Narodów: Obserwator
Pakt Brianda-Kelloga: Nie
Konwencja haska I-III (pokojowe rozstrzyganie sporów oraz zasady walki na lądzie): Tak
Konwencje haskie z 1907 roku: Tak
Konwencja genewska I-III (humanitarne traktowanie rannych oraz znak ochronny Czerwonego Krzyża wraz z wymianą informacji o rannych i zabitych): Nie
Konwencja genewska IV (ochrona jeńców wojennych): Nie
Protokół genewski roku 1925 (zakaz użycia gazów bojowych): Zbojkotowano
Inne: Jeden z inicjatorów Deklaracji Ligii Narodów z 1921 roku w przedmiocie uznania bandery państwa śródlądowego (pomimo statusu obserwatora)
Lista prowincji:
(Nazwa, % krajowego SEP ogólnego, początkowy SEP ogólny, % krajowego SEP przemysłowego, początkowy SEP przemysłowy, fabryka wojskowa)
Zujamori 12%, 4,680, 5%, 0,850, 5,530
Fotihashi 13%, 5,070, 6%, 1,020, 6,090
Zujadishi 11%, 4,290, 8%, 1,360, 5,650
Heiya 10%, 3,900, 13%, 2,210, 6,110
Domal-Umareta 18%, 7,020, 23%, 3,910, 10,930
Furuikokkyo 19%, 7,410, 20%, 3,400, 10,810, F
Seidanyaku 17%, 6,630, 25%, 4,250, 10,880 SPIS PRZEDSIĘBIORSTW PAŃSTWOWYCH:
Wasureta mają sztywne standardy przedsiębiorstw państwowych, niezależnie od ogólnego SEPu, a te zależne są stricte od terytoriów zajmowanych:
(Przedsiębiorstwo; Produkt; Lokalizacja):
Konglomerat Drzewny; Drewno; Północne prowincje
Mirai: brak
Fabryka Mebli; Meble; Domal-Umareta
Mirai: brak
Fabryka Narzędzi Narzędzia
Mirai: brak
Papiernia; Papier; Seidanyaku
Mirai: brak
Państwowe Gospodarstwa Rolne; Płody rolne; Wiele prowincji
Mirai: brak
Budżet Militarny: 4,2 mld Obowiązuje pobór sześciomiesięczny. 3334 ludzi dostępnych. Z tego tytułu -5 EXP +2 MOR Armia Lądowa 2141 ludzi w sumie cała armia zużyje 2371 ludzi ,rezerwa wyniesie 903 osoby.
Doktryny: OFENSYWNE: *INFILTRACJA EXP +3, MOR +5, [piechota i kawaleria] atak +0,05, Piechota i kawaleria koszt -10%, kompanie czołgów koszt +10%
-SZARŻA MOR +10, Rozkaz „Atak Frontalny” +7%, Rozkaz „Atak oskrzydlający” dla kawalerii +5%, [piechota i kawaleria] atak +0,1
-SZMATY NA BROŃ EXP +3, Rozkaz „Atak infiltracyjny” +15%, Rozkaz „Ruch do Kontaktu” +5%, Rozkaz „Rozpoznanie Infiltracją” +5%
OBRONNE *MOTTI EXP +2 obrona +0,1, jednostki górskie -20%
Podsumowanie bonusów z doktryn:
-EXP +8 MOR +15
-Jednostki piechoty górskiej -30%
-Piechota zwykła i kawaleria -10%
-Kompanie czołgów +10%
-Obrona +0,1
-Atak piechota i kawaleria +0,06
-Atak infiltracyjny” +15%
-Rozkaz "Atak Frontalny" +7%, "Atak Oskrzydlający +7% dla kawalerii 5%
-Rozkaz "Ruch do Kontaktu" +5%
-Rozpoznanie Infiltracją +5%
Brygada Armii Mirai
I Batalion Walki Równinnej "Tengen" Dowódca: Yumi Gassai (Dowódca czołgów, Lis pustyni, 9)
Doktryny: MYŚLIWSKIE: *POWIETRZNE SKUPIENIE LEKKIE A-EXP +8, A-MOR +10, Cena myśliwców -5%, wszystkie rozkazy powietrzne +5% -LATAJĄCY CYRK A-EXP +6, A-MOR +7, Airframe wszystkich myśliwców +2, Rozkaz „Offensive split” +10%, Unik +5%, Rozkaz „Air Scrambling” +5%
Podsumowanie bonusów z doktryn: A-EXP +14, A-MOR +17, Cena myśliwców -5%, wszystkie rozkazy powietrzne +5%, Airframe wszystkich myśliwców +2, Rozkaz „Offensive split” +10%, Unik +5%, Rozkaz „Air Scrambling” +5%
Siły powietrzne liczą 73 ludzi.
1. Skrzydło Myśliwskie Dowódca: Miyafuji Yoshi (Starogwardzista, 16) EXP 59 MOR 69
1x Turan III
2x 38M Toldi
2x M39 Casba
7x Type-3 HMG
4x 81mm M1
6x 37 mm Gun M1 AA
3x Buldożery Catterpillar
6x 7.5 cm PaK 40*
10x Type 76 bomba
20x Bomby 50kg
10x Bomby 100kg
============================
Strategiczne elementy rozwoju bezpieczeństwa państwa (18 pkt):
-Technologia radarów: 1
-Służby graniczne i obrony wybrzeża: 3 (W razie wojny mogę powołać nieregularną kompanie straży granicznej)
-Podstawowa obrona przeciwlotnicza (działka plot. w prowincjach): 0
-Artyleria nadbrzeżna: 0
-Zabezpieczenie medyczne: 3
-Centra logistyczne i magazyny uzbrojenia: 4
-Centra dowodzenia i łączności: 4
-Istotna militarnie infrastruktura transportowa: 3
-Zaplecze konwojowe: 0
=============================
Fortyfikacje:
=============================
Cechy Państwa:
Dobre: Stabilna waluta (bonus SEP: 4-10%), Zwiększona szansa na odkrycie zasobów naturalnych
Złe: Polska szkoła gospodarcza (minusy do porad ekonomicznych, Duże różnice gospodarczo-społeczne, Wadliwa kodyfikacja prawa, Niechlubna przeszłość przedstawiciela władzy
Last edited by KacBR29 on Wed Oct 27, 2021 7:15 pm, edited 36 times in total.
